جرداء

جرداء. [ج َ ] (ع ص ، اِ) تأنیث اَجرَد؛ مرد بیموی . (از متن اللغة) (از منتهی الارب ). || نعل جرداء؛ کفش بی موی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || خرمای بی برگ . (مهذب الاسماء). || سنگ سخت وتابان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از متن اللغة). || ناقه ٔ پرخور. (از متن اللغة). || زمین گشاد کم گیاه . (از متن اللغة). ارض جرداء؛زمین بی نبات . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || تمام و آزاد. (منتهی الارب ). || سال تمام و کامل . (از متن اللغة). سنة جرداء؛ یکسال آزاد. یکسال تمام . یکسال کامل . (از منتهی الارب ). || شراب صاف که درد در آن نباشد. (از متن اللغة).خمر جرداء؛ شراب صاف . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).