جرس زدن
لغتنامه دهخدا
جرس زدن . [ ج َ رَ زَ دَ ] (مص مرکب ) به آواز درآوردن آن را. (آنندراج ) (بهارعجم ) (ارمغان آصفی ). جرس جنباندن . جرس کوبیدن :
بصد رنج دل یک نفس میزنم
بدان تا نخسبم جرس میزنم .
در ره عشقت نفسی میزنم
بر سر کویت جرسی میزنم .
رجوع بجرس جنبانیدن شود.
بصد رنج دل یک نفس میزنم
بدان تا نخسبم جرس میزنم .
نظامی (از بهارعجم ).
در ره عشقت نفسی میزنم
بر سر کویت جرسی میزنم .
نظامی .
رجوع بجرس جنبانیدن شود.