جرما

جرما. [ ] (اِخ ) نام قبیله ای است به حوالی کرمان که جنگجویان سرکشی داشته و اغلب با امرای آن در جنگ و نزاع بوده اند. و رجوع به تاریخ گزیده صص 642 و 643 و 712 شود. مؤلف تاریخ عصر حافظ آرد: قبایل هزاره و اوغانی و جرمائی قبایلی هستند ازمغول که در زمان سلطنت ارغون خان به التماس سلطان سیورغتمش که جد مادر شاه شجاع است برای محافظت آن نواحی یعنی اطراف کرمان به آن حدود آمدند و بتدریج قوتی یافتند و عده ٔ آنها زیاد شد. این قبایل با امیر مبارزالدین محمد با آنکه با آنها خویشاوندی پیداکرده بودمحاربات بسیار کرده اند. قبایل مزبور بت پرست بودند وبه اصنامی که در قبیله داشتند تعظیم میکردند و فقهابه کفر آنان فتوی دادند و امیر مبارزالدین محاربه با آنها را جهاد دانست و بهمین مناسبت او را «امیرغازی » و «شاه غازی » گفته اند. (از تاریخ عصرحافظ ص 90).