جروکه
لغت‌نامه دهخدا
جروکه . [ ج َ ] (اِ) کلمه ای است هندی به معنی غرفه . (از آنندراج ) :
بر سفره ٔ شه قلیه ٔ گوناگون بود
چون خشکه پلا و نان ز حد افزون بود
خوانی که ز سفره ای کشند از پی خیر
از پیش جروکه تالب جیحون بود.
بر سفره ٔ شه قلیه ٔ گوناگون بود
چون خشکه پلا و نان ز حد افزون بود
خوانی که ز سفره ای کشند از پی خیر
از پیش جروکه تالب جیحون بود.
ملاطغرا (از آنندراج ).
