جزبه

جزبه . [ ج َ زَ ب َ / ب ِ ] (از ع ، اِمص )خشم . غضب . جَزْبَه . (ناظم الاطباء). مأخوذ از جذبه ٔتازی . در تداول عامه ، حالتی که جلب ترس و احترام کند. (یادداشت مؤلف ). گیرایی . تسلط بر کار و افراد.
- باجزبه ؛ جزبه دار. آنکه بر کار و افراد زیردست تسلط دارد. رجوع به جزبه دار شود.