جزیت دهلغتنامه دهخداجزیت ده . [ ج ِزْ ی َ دِه ْ ] (نف مرکب ) خراج ده . آنکه خراج دهد : باغ ارم از امید و بیمت جزیت ده نافه ٔ نسیمت . نظامی .رجوع به جزیه شود.
