جز

جز. [ ج ِ ] (اِ) دنبه ٔ برشته شده باشد که بر روی آش آرد ریزند. (برهان ) (ناظم الاطباء) (لغت محلی شوشتر) (فرهنگ نظام ) (آنندراج ). جَزدَر. جِزدَر. جِزِغ . (برهان ). جُزغاله و جِزغاله در لهجه ٔ خراسان . رجوع به این کلمات شود. || دردجای زخم یا سوخته . (فرهنگ نظام ). || کنایه از آزار دادن مردم . (لغت محلی شوشتر نسخه ٔ خطی ): فلان فلان را جزید؛ او را سوخت و آزار داد. || کوله خاس . (یادداشت مؤلف ). رجوع به کوله خاس شود.