جعبری

جعبری . [ ج َ ب َ ] (اِخ ) ابراهیم از صلحای قرن 7هَ . ق . که بعضی احوال غریبه از وی منقول است و خندانیدن مردم در حال گریه و گریانیدن ایشان در حال خنده از خصایص او بود. وی بسال 687 هَ . ق . در هشتادوهشت سالگی درگذشته است . (از ریحانة الادب ج 1 ص 267).