جعثل

جعثل . [ ج َ ث َ ] (ع ص ) دفزک درشت خو و کلان شکم . (منتهی الارب ). حدیثی از ابن عباس نقل کرده اند که : شش گروه به بهشت درنیایند، از آن جمله است جعثل . (منتهی الارب ). گفته اند که این لغت مقلوب جثعل است و جثعل مرد کلان شکم را گویند. خطابی گوید که این لغت عثجل است به معنی کلان شکم . (منتهی الارب ).