جعفرلغتنامه دهخداجعفر. [ ج َف َ ] (اِخ ) ابن ابراهیم معروف به سحان از رؤساء زنگیان است که در جنگ با خلیفه الموفق شرکت کرد و به صاحب زنگبار (صاحب الزنج ) خیانت ورزید و به موفق ملحق شد (سال 268 هَ . ق .). (تاریخ الکامل ج 7 ص 145).
