جعفر

جعفر. [ ج َ ف َ ] (اِخ ) ابن احمدبن طلحة، المقتدر باﷲ المعتضدبن الموفق مکنی به ابوالفضل خلیفه ٔ عباسی (282 - 320 هَ . ق .) در بغداد متولد شد. او پس از مرگ برادرش المکتفی در سال 295 هَ . ق . به خلافت رسید اما گروهی او را برای احراز مقام خلافت کوچک دانستند و در سال 296 هَ . ق . از خلافت خلعش کردند و عبداﷲبن معتز را بجانشینی او برگزیدند ولی پس از دو روز عبداﷲ را کشتند و مقتدر را بار دیگر به خلافت رساندند و دوران خلافت او دیر پایید و در روزگاراو فتنه های بسیاری روی داد ... حسین بن منصور حلاج درروزگار خلافت وی به قتل رسید و ابوطاهر قرمطی هم در دوران او حجرالاسود را ربود ... (الاعلام زرکلی ج 2).