ترجمه مقاله

جفتک

لغت‌نامه دهخدا

جفتک . [ ج ُ ت َ ] (اِ) مرغی است که نر و ماده ٔ آن هر کدام یک بال دارند و بجای بال دیگر نر را قلابی و ماده را حلقه ای است از استخوان و چون پرواز کنند، نر قلاب را بر حلقه ٔ ماده اندازد و با هم پرواز کنند و چون بدانه خوردن مشغول گردند از یکدیگر جدا شوند و نزدیک به هم دانه چینند و به عربی این مرغ را لاینفک خوانند. (برهان ). جفت سرخاب که به هندی چکوا گویند. (غیاث ). || لگد زدن ستور با دو پا. جستن کردن با دو پا. (نظام ). جفته . لگد. لگد دوپائی ستور.لگد دوپائی که اسب و خر و استر اندازد. اسکیز. اسکیزه . نفح . آلیز. رجوع به آلیز و اسکیز و اسکیزه و لگد شود.
ترجمه مقاله