جفسلغتنامه دهخداجفس . [ ج ِ ف ْ / ج َ ف ِ ] (ع ص ) ناتوان . سست . ضعیف . || لئیم . (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || احمق . || گنگلاج . گنگ . الکن . کسی که لکنت و گرفتگی در زبان دارد. (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
