جفیللغتنامه دهخداجفیل .[ ج ِف ْ ف ] (ع ص ، اِ) جفول . اسب ترسو و رمنده . || ترسو. بزدل . ترسان از سایه ٔ خود. خائف . || بدگمان . ظنین . (دزی ). رجوع به جفول شود.
