جلجلة

جلجلة. [ ج َ ج َ ل َ ] (ع مص ) آمیختن . || روشن آواز شدن اسب . || سخت تافتن زه را. || جنبانیدن چیزی به دست . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || زنگله بستن . (از اقرب الموارد). || بانگ کردن رعد. || جنبانیدن زنگل و درای و مثل آن . || تحریک و شدّت صوت . (از یادداشت های دهخدا). || (اِمص ) سختی آواز. || (اِ) وعده ٔ بد. || بانگ زنگله . || آواز تندر. (از آنندراج ). بانگ تندر. (مهذب الاسماء).