جلدکی

جلدکی . [ ] (اِخ ) ایدمربن عبداﷲ یا ایدمربن علی بن ایدمر مصری یا عزالدین علی یا علی بن محمدبن ایدمر. حکیمی است فاضل که در کیمیا دست داشته است . وی از مردم جلدک دیهی در دو فرسنگی مشهد بود و به دمشق و قاهره رفت و به سال 750 یا 762 هَ . ق . در قاهره درگذشت . تألیفات بسیاری دارد. او راست : 1 - انوارالدرر فی ایضاح الحجر. 2 - البدر المنیر فی خواص الاکسیر. 3 - البدر المنیر فی ینبوع الاکسیر. 4 - البرهان فی اسرار علم المیزان . 5 - التعریب یا التقریب فی اسرار علم الترکیب . 6 - الدر المنثور فی شرح صدرالشذور. در این کتاب قسمت اول کتاب شذورالذهب ابوالحسن علی بن موسی انصاری کیماوی را شرح کرده است . 7 - الدرالمنیر و المصحف الکبیر. 8 - زراعة الذهب (نهایة المطلب ). 9 - سراج الاذهان فی شرح البرهان و این شرح کتاب برهان خود اوست . 10 - غایةالسرور فی شرح دیوان الشذور. و این شرح شذورالذهب است . 11 - غنی الملهوف فی اسرار الترکیب . 12 - کشف الستور. 13 - کنزالاختصاص و درةالغواص فی معرفة اسرار علم الخواص . 14 - المصباح فی اسرار علم المفتاح . دو کتاب اخیر در بمبئی به چاپ رسیده است . 15 - المکتسب من المکتسب . 16 - نتایج الفکر فی علم الحجر. این کتاب در قاهره چاپ شده است . (اعیان الشیعه ) (الذریعه ) (ریحانة الادب ج 1 ص 272).