جلعباةلغتنامه دهخداجلعباة. [ ج َ ل َ ] (ع ص ) ناقه ٔ استوار در هر چیزی . || ناقه ٔ دراز بسیار بی باک شتاب زده . || زن پیرکلانسال که از پیری پشت وی دوتا شده باشد. || امراءة جلعباةالعین ، زن تیزنظر. (منتهی الارب ).
