جلنفعة
لغتنامه دهخدا
جلنفعة.[ ج َ ل َ ف َ ع َ ] (ع ص ) ناقه ٔ تناور فراخ شکم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || ناقه ٔ کلانسال که او را اندک قوت باشد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || ناقه ای که بسیار چوبکهای مهار در بینی وی در آمده باشد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
