جلیت

جلیت . [ ج َ ] (ع ص ، اِ) مرد چابک و چست . (منتهی الارب ). چالاک . (ناظم الاطباء). || شبنمی که در شب بر زمین افتد و منجمد گردد. جلید. (ناظم الاطباء).