جمالیةلغتنامه دهخداجمالیة. [ ج ُ لی ْ ی َ ] (ع ص ) مؤنث جمالی : ناقة جمالیة؛ شتر استوارخلقت مانند شتر نر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). ناقه ای که بر خلقت جمل بود. (مهذب الاسماء).
