جنازه
لغت‌نامه دهخدا
جنازه . [ ج َ / ج ِ زَ / زِ ] (از ع ، اِ) جسد مرده . مرده . (منتهی الارب ).
- جنازه ٔ غریبان ؛ چهار ستاره از هفت اورنگ که دو ستاره مقدم از آن چهار فرقدان نام دارند. (یادداشت مؤلف ). || تابوت حاوی جسد مرده . تختی که میت را بر آن حمل کنند. (قاموس کتاب مقدس ) (منتهی الارب ). ج ، جنایز.
- جنازه ٔ غریبان ؛ چهار ستاره از هفت اورنگ که دو ستاره مقدم از آن چهار فرقدان نام دارند. (یادداشت مؤلف ). || تابوت حاوی جسد مرده . تختی که میت را بر آن حمل کنند. (قاموس کتاب مقدس ) (منتهی الارب ). ج ، جنایز.
