جنباننده
لغتنامه دهخدا
جنباننده . [ جُم ْ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف ) محرک . حرکت دهنده . تکان دهنده : دوم قوت جنباننده که بتأیید او حیوان به جنبد. (چهارمقاله ).
بی تکلف پیش هر داننده هست
آنکه با جنبنده جنباننده هست .
بی تکلف پیش هر داننده هست
آنکه با جنبنده جنباننده هست .
مولوی .