جنبره
لغتنامه دهخدا
جنبره . [ جَمْب ْ رَ / رِ ] (اِ) حلقه و دایره (؟). چنبره :
ده ودوهزار انگبین جنبره
بدژها کشند این همه یکسره .
در فهرست ولف آمده : جُنْبْرَه ، مطابق نسخه ٔ «فردوسی چ بمبئی ص 50 شعر 428» بمعنی Seitenweg و در فردوسی چ «C» چنبره آمده و در نسخه ٔ «M» کندره . (ولف ص 273).
ده ودوهزار انگبین جنبره
بدژها کشند این همه یکسره .
فردوسی .
در فهرست ولف آمده : جُنْبْرَه ، مطابق نسخه ٔ «فردوسی چ بمبئی ص 50 شعر 428» بمعنی Seitenweg و در فردوسی چ «C» چنبره آمده و در نسخه ٔ «M» کندره . (ولف ص 273).