جهان خوردن
لغت‌نامه دهخدا
جهان خوردن . [ ج َ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) گیتی خوردن . منتفع شدن از جهان . (آنندراج ). بهره مند گردیدن از دنیا. از همه ٔ نعم دنیا متنعم شدن :
همان به است که امروز خوش خوریم جهان
که دی گذشت و ز فردا پدید نیست نشان .
بعهد از تو بدخواه جان میبرد
بدین عهد و رایت جهان میخورد.
- امثال :
جهان دیدن به از جهان خوردن است .
همان به است که امروز خوش خوریم جهان
که دی گذشت و ز فردا پدید نیست نشان .
میرمعزی (ازآنندراج ).
بعهد از تو بدخواه جان میبرد
بدین عهد و رایت جهان میخورد.
نظامی .
- امثال :
جهان دیدن به از جهان خوردن است .
