جهید

جهید. [ ج َ ] (ع ص ) مرعی جهید؛ چراگاه بسیار چریده ستور. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || جهدجهید؛ کوشش بسیار : ما فتح اﷲ علیک الابعد جهد جهید. (سندبادنامه ٔ عربی ص 380). منتصر به جهدی جهید جان از میان بیرون برد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ).