جوازانلغتنامه دهخداجوازان . [ ج ُ ] (اِ) جواز. هاون چوبین . (برهان ) (آنندراج ) (غیاث ). رجوع به جُواز شود. || ظرفی که در آن شیره ٔ انگور و روغن کشند. (آنندراج ). رجوع به جُواز شود.
