جوالة

جوالة. [ ج َوْ وا ل َ ] (ع ص ) بسیار جولان کننده . (اقرب الموارد). بسیار گردنده . || گِردگَرد. || آتش گردان . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). || شعله ٔ جواله ؛ آنرا گویند که چوبی دراز گرفته بهر دو سر آن مشعل افروخته بسرعت تمام آنرا گرداگرد سر و پهلوی خود بگردانند. (آنندراج ) (غیاث اللغات ) :
نصیب شعله ٔ جواله باد خرمن من
اگر بمحض رسیدن عنان نگردانم .

صائب .