جوله گاهلغتنامه دهخداجوله گاه . [ ج َ / جُو / جو ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) بمعنی جوله زار باشد که آنرا مرغزار گویند و مَرْغ ، علفی است که حیوانات آنرا برغبت تمام خورند. (برهان ) (آنندراج ).
