جؤار

جؤار. [ ج ُ آ ] (ع اِ) بانگ گاو. از اخفش نقل است که بعضی قراء «عِجلاً جَسَداً له خُوارٌ» را«جؤار» (قرآن 148/7) خوانده اند. || قی . || (مص ) بیماری ریخ زدن مردم را. (منتهی الارب ). سلاح یأخذ الانسان فیجأر منه . (تاج العروس ).