حارث

حارث . [ رِ ] (اِخ ) ابن معاویةبن ثوربن مرتعبن ثور الکندی الکهلانی معروف به الحارث الاکبر و حارث حرّاب از قبیله ٔ قحطان و یکی از ملوک جاهلی است و بر مشقر و یمامة و بحرین حکومت داشت و این حکومت پس از پدر خود یافت . یعقوب بن اسحاق کندی فیلسوف و اشعث بن قیس صحابی از نسل وی باشند. رجوع بتاریخ الحکماء قفطی ص 360 و عیون الانباء ابن ابی اصیبعة ج 1 ص 206 و 207 والاعلام زرکلی ص 205 و عیون الاخبار ص 207 و حبیب السیر، اختتام کتاب ، ص 422 شود. و یکی از فرزندان او معاویة الاکرمین بن الحارث بن معاویةبن الحارث است . لبید گوید:
والحارث الحرّاب حل بعاقل
جدثاً اقام به فلم یتحول .
رجوع به تاج العروس و منتهی الارب شود.