حارث

حارث . [ رِ ] (اِخ ) طائفی او پدر حکیم است که با پدر و مادر و فرزندان خود به مدینه هجرت کرد و بدانجا زندگی را بدرود گفت ، پیغمبر(ص ) فرزندان و پدر و مادر او را عطا فرمود و زن را چیزی نداد و والدین را فرمود که ازترکه ٔ حکیم او را نفقه دهند و آیه ٔ «والذین یتوفون منکم و یذرون ازواجاً.... (قرآن کریم ، 234/2)» درباره ٔ این حکیم نازل شده است . رجوع بکتاب الاصابه چ مصر سنه ٔ 1323 ج 2 ص 32 شود.