حارث

حارث . [ رِ ] (اِخ ) محدث است . ابن قتیبة، در عیون الاخبار آرد که ابی اسحاق از حارث و او از علی (ع ) روایت کند که گفت : «مثل المؤمن الذی یقراء القرآن مثل الاترجة ریحها طیب و طعمها طیب ، و مثل المؤمن الذی لا یقراء القرآن مثل التمرة طعمها طَیب ولاریح لها، و مثل الفاجر الذی یقراء القرآن مثل الریحانة ریحها طیب و طعمها مُرّ، و مثل الفاجر الذی لا یقراء القرآن مثل الحنظلة طعمها مر ولا ریح لها.» و هم او در جای دیگر از کتاب مزبور گوید که ابن اسحاق ازحارث و او از علی (ع ) روایت کند که پیغمبر (ص ) فرمود: «للمسلم علی المسلم خصال ست ّ یسلّم ُ علیه اذا لقیه ، و یجیبه اذا دعاه ، و یُشمته اذا عطس ، و یعوده اذامرض ، و یحضر جنازته اذا مات ، و یحب له ما یحب لنفسه .» رجوع به عیون الاخبار ج 2 ص 131 و ج 3 ص 14 شود.