حارث
لغتنامه دهخدا
حارث . [ رِ ] (اِخ ) ابن الذهلی . شاعری است عرب که از شعر او در الحماسه آمده است . او راست :
قومی هُم ْ قتلوا اُمیم َ اخی
فاذا رمیت یصیبنی سهمی
ولئن عفوت لا عفون جلالا
و لئن قرعت لا وهنن عظمی .
قومی هُم ْ قتلوا اُمیم َ اخی
فاذا رمیت یصیبنی سهمی
ولئن عفوت لا عفون جلالا
و لئن قرعت لا وهنن عظمی .