حاطه ا

حاطه ا. [ طَ هُل ْ لاه ] (ع جمله ٔ فعلیه ٔ دعایی ) خداوند او را نگاه دارد. حاطهم اﷲ؛ خداوند ایشان را نگاه دارد :
این لشکر منصور ترا حاطهم اﷲ
بر شه ره پیروزی پیوسته گذر باد.

سیدحسن غزنوی .

هرچه رفته ست از عطیتهای ایشان تاکنون
حاطه اﷲ زو بیک احسان مفرد میرود.

انوری .

لشکرت حاطهم اللَّه چو پی خصم روند
بخدا گر رهشان سد سکندر گیرد.

ظهیر.