حبج

حبج . [ ح َ ] (ع مص ) تیز دادن . || با چوب زدن . چوب زدن . || نمودار گردیدن و ناگهان پیدا شدن . || نزدیک گردیدن . || گوشه گرفتن . || احاطه کردن . || سخت رفتن . || تیز دادن به دهان یا به بغل . شیشکی بستن . رجوع به حباج شود.