حبردانلغتنامه دهخداحبردان . [ ح ِ ] (اِ مرکب ) دوات ، چه حبر مداد را گویند. یحیی کاشی در صفت تاریکی شب گوید : یک قلم ، از تیرگی شب ، جهان پر ز سیاهی شده چون حبردان .(آنندراج ).
