حبطی
لغتنامه دهخدا
حبطی . [ ح َ طی ی / ح َ ب َ طی ی / ح َ ب ِطی ی ] (ص نسبی ) منسوب به حارث بن مالک بن عمرو، ملقب به حبط. سمعانی گوید: هو بطن من تیم (کذا) و هو الحرث بن عمروبن تمیم بن مرت و الحرث هو الحبط بکسرالباء وبوالده یقال له : الحبطات . رجوع به حبط تمیمی شود.
