حبوبی

حبوبی . [ ح َ بو ب َ ] (اِخ ) سید محمدسعید پسر محمود معروف به حبوبی حسینی . خاندان حبوبی از خانواده های معروف نجف است و خود را از فرزندان حسین بن علی (ع ) میدانند. مولد وی نجف ، وفات او نیز همانجا در شعبان سال 1333 هَ . ق . بوده است ، اخلاق و ریاضی را نزد میرزا حسین قلی آموخت و فقه و اصول را نزد شیخ محمدحسین کاظمی و پس از مرگ او نزد محمد طه نجف تلمذ کرد و سپس به تدریس پرداخت ودر دارالعلم نجف روشی جدید در تعلیم بوجود آورده و بسیاری از دانشمندان از محضر وی استفاده کردند. دیوان او را شیخ عبداﷲ جوهری تصحیح کرده و به توسط سیدعلی پسر حبوبی در بیروت در 330 صفحه به سال 1331 هَ . ق . منتشر گردیده است . شرح حال او در مقدمه ٔ دیوان وی ، و در ریحانةالادب و ج 9 الذریعة بتفصیل آمده است .