حبیا
لغتنامه دهخدا
حبیا. [ ح ُ ب َی ْ یا ] (اِخ ) نام موضعی است به شام . و نصر گوید گمان برم که به حجاز باشد. و گاه حبیا گویند و از آن حبی اراده کنند. کسی گفته است : من عن یمین الحبیا نظرة قبل . و شاعر گوید :
و بمعترک ضَنْک الحبیا تری به
من القوم مخدوساً و آخر حادساً.
و بمعترک ضَنْک الحبیا تری به
من القوم مخدوساً و آخر حادساً.
(معجم البلدان ).