حبیس
لغت‌نامه دهخدا
حبیس . [ ح َ ] (اِخ ) موضعی به رقه است . و قبور عده ای از شهداء صفین در آنجاست . راعی گوید :
فلاتصرمی حبل الدهیم جریرة
بترک موالیها الادانین ضیعاً
یسوقّها ترعیة ذوعبائة
بما بین نقب فالحبیس فأفرعا.
و ذات حبیس ، موضعی به مکه نزدیک جبل اسود است که آن را «اظلم » نیز خوانند. (معجم البلدان ). و رجوع به ذات حبیس شود.
فلاتصرمی حبل الدهیم جریرة
بترک موالیها الادانین ضیعاً
یسوقّها ترعیة ذوعبائة
بما بین نقب فالحبیس فأفرعا.
(معجم البلدان ) (قاموس الاعلام ترکی ).
و ذات حبیس ، موضعی به مکه نزدیک جبل اسود است که آن را «اظلم » نیز خوانند. (معجم البلدان ). و رجوع به ذات حبیس شود.
