حبلغتنامه دهخداحب . [ ح ِب ب ] (ع ص ) دوست . (ترجمان القرآن جرجانی ) (مهذب الاسماء). حبیب . ج ، احباب ، حُبّان ، حِبّان ، حبوب ، حَبَبة، حُب ّ. || (اِ) دوستی . || گوشواره ٔ یک دانه . (اقرب الموارد).
