حتار

حتار. [ ح ِ ] (ع اِ) غلاف قضیب . (منتهی الارب ). || چین جامه . || سر خریطه . || گرداگرد ناخن . || کناره ٔ گوش . حتار اُذُن ؛ گرداگرد گوش . || هرچه فراز گیرد چیزی را گرد وی . ج ، حُتر. || حلقه ٔ دُبُر یا آنچه ما بین دُبُر و قبل است یا خطی که میان خصیتین است . || آب چشم . || گرداگرد چشم . || گوشتی مانند دندان نیش دراقصای دهان شتر. || حلقه های رسن در کناره های خرگاه که طنابها را بدان بندند. (منتهی الارب ).