حجاج

حجاج . [ ح َج ْ جا] (اِخ ) ابن ارطاةبن ثور نخعی فقیه . مکنی به ابوارطاة. محدث و قاضی است . از اهل کوفه و از حفاط آنجا درسن شانزده سالگی از او استفتاء کردند، و سپس به قضاء بصره گماشته شد و در خراسان به سال 145 هَ . ق . 762م . درگذشت . صاحب تهذیب التهذیب گوید: خودخواه بود وگویند در حدیث دست می برد. (الاعلام زرکلی ص 211). و رجوع به تاریخ الخلفاء سیوطی ص 180 و تاریخ بیهق ص 166 وعیون الاخبار ج 1 ص 274 و عقد الفرید ج 3 ص 347 و ج 5 ص 394 و حجاج بن ربیعةبن وائل در همین لغت نامه شود.