حذفارلغتنامه دهخداحذفار. [ ح ِ ] (ع اِ) سوی . || کرانه . || اخذ بحذفار چیزی را؛ گرفتن تمام آنرا. ج ، حذافیر. (منتهی الارب ). || در بعض لغت نامه ها به معنی حذفور یعنی شریف آمده است . رجوع به حذفور شود.
