حرامخواره
لغتنامه دهخدا
حرامخواره . [ ح َ خوا / خا رَ / رِ ] (نف مرکب ) حرام خوار: حرام خور :
چو مستحلاّن شوم و حرامخواره نه ایم
از این سبب همه ساله اسیر حرمانیم .
چو مستحلاّن شوم و حرامخواره نه ایم
از این سبب همه ساله اسیر حرمانیم .
مسعودسعد (دیوان چ نوریان ص 507).