حرام خورگیلغتنامه دهخداحرام خورگی . [ ح َ خوَ / خ ُ رَ / رِ ] (حامص مرکب ) عمل حرام خوردن : و بدان واسطه عوانان و سرهنگان ... کوتاه دست شوند و از آن حرام خورگی بی بهره شوند. رجوع به تاریخ غازانی ص 259 شود.
