حرب

حرب . [ ح َ ] (ع اِ) نبرد. ناورد. آورد. ستیز. رزم . کارزار. (مهذب الاسماء). جنگ .(ترجمان عادل ). مقابل صلح . کین . کینه . معرکه . وقیعه . وقعت . مقاتله . وغا. ام صبار. (المرصع). ام صبور. ام قسطل . (المرصع). پرخاش . پیکار. ج ، حُروب :
پیامی بدادی به آئین و چرب
بدان تا نباشد به بیداد حرب .

فردوسی .

بزخمی کزوغ ورا خرد کرد
چنین حرب سازند مردان مرد.

فردوسی (از لغت فرس اسدی ص 241).

به بدر واحد هم به خیبر نبود
مگر جستن حرب کار علی .

ناصرخسرو.

وَرْت به حرب افتد با یار کار
حرب به اندازه و مقدار کن .

ناصرخسرو.

قولت تیر است و زبانت کمان
گرْت بدین حرب بدل رغبت است .

ناصرخسرو.

زی حرب تو آمده ست دیوی
بدفعل تر از همه شیاطین .

ناصرخسرو.

آنکه تا هرکش منکر شدی از خلق جهان
جز که شمشیر نبودی بگه حرب گواش .

ناصرخسرو.

این سه دشمن چو همی سوی من آیند بحرب
نیستشان خنجر بُرّنده مگر آرزوم .

ناصرخسرو.

از واقعه ٔ جور هفت گردون
پنداری در حرب هفت خوانم .

مسعودسعد.

آتش حرب سوزان شد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1272 هَ . ق . ص 350). شعله ٔ آن حرب بر آن حالت زبانه میزد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1272 هَ . ق . ص 352). میان ایشان حربی سخت قائم شد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1272 هَ . ق . ص 389). بحر حرب در موج آمد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 368). میان فریقین حربی عظیم قائم شد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 29). لشکری که با حرب و ضرب الفت گرفته بودند و عادت بر قهر و قسر خصم کرده . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چاپی ص 390).
از خیال حرب نهراسید کس
لاشجاعة قبل حرب ای جان و بس .

مولوی .

|| غزو. غزوة : سال نهم فتح خیبر و حجةالوداع بود و سبب حرب پیدا گشت که ... (قصص الانبیاء جویری ص 219).
- حرب عظیم ؛ ملحمة (ج ، مَلاحِم ).
|| (ص ) دشمن جنگی : رجل حرب . (منتهی الارب ). در مذکر و مؤنث و مفرد و جمع. (منتهی الارب ).