حرمازی

حرمازی . [ ] (اِخ ) حسن بن علی اعرابی بدوی راویة، مکنی به ابی علی . او به بصره آمد و در آنجا اقامت گزید. از اوست : کتاب خلق الانسان . (ابن الندیم ). و در جای دیگر ابن الندیم در تحت کلمه ٔ حرمازی مطلق گوید: او را پنجاه ورقه شعر است . و ظاهراً این شاعر همان مؤلف کتاب خلق الانسان است . و در بعض کتب لغت آمده است که حرمازی از قدماء لغویین بصره است . و ابوریحان بیرونی در فصل اسماء اللاَّلی و صفاتها (الجماهر چ حیدرآباد ص 107) گوید: و قال الحرمازی فی توأم انه قصبة عمان مما یلی الساحل و صحار مما یلی الجبل علی طرق المفازة و بینهما عشرون فرسخاً. و از این نقل ظاهر میشود که حرمازی کتاب دیگری هم در مطلق لغات یا اعلام جغرافیائی داشته است و توأمیة نامی از نامهای لؤلؤ است منسوب به این قصبه .