حریفی اصفهانی

حریفی اصفهانی . [ ح َ ی ِ اِف َ ] (اِخ ) گیب در کتاب خویش راجع به شاعری عثمانیان اشاره کرده است که اشعار معروف به «شهرانگیز» از مخترعات عثمانیان است ، و در ادبیات فارسی این نوع شعرموجود نیست . اما سام میرزا در تحفه ٔ سامی ، که در سنه ٔ 957 هَ . ق . تألیف شده ، دو شاعر را نام میبرد یکی وحید قمی دیگر حریفی اصفهانی که آن یک در تبریز و این دیگری در گیلان به گفتن آن قسم شعر مبادرت ورزیده اند، و هرچند تاریخ سرودن این اشعار، بعد از شهرانگیزترکی است که مسیحی شاعر در ادرنه سروده است ولیکن هیچ دلیلی در دست نیست که شیوع آن قسم شعر را در ایران تجددی شناخته و طرز تازه ای دانسته باشند، اشعار حریفی که «شهرآشوب » نام داشته ظاهراً خیلی تند و پرنیش بوده است زیرا که در نتیجه ٔ سرودن آن شاعر بیچاره را زبان بریدند چنانکه سام میرزا گوید: «شهرآشوبی ، جهت آنجا (گیلان ) و مردم آنجا گفته ، و او را به امر بدی متهم ساخته زبانش را بریدند. اما این جایزه او را برای اشعار دیگرش میبایست نه جهت هجو اهل گیلان ». (تاریخ ادبیات ایران تألیف ادوارد براون ج 4 ترجمه ٔ رشید یاسمی ص 158). لکن در نسخه ٔ چاپی تحفه ٔ سامی (ص 53) اورا حرفی نوشته گوید اصفهانی است و به گیلان رفت و خواهرزاده ٔ مولانا نیکی میباشد. و در مجمعالخواص (ص 308)او را حریفی ساوجی خوانده است . (ذریعه ، ج 9 ص 234).