حزحزةلغتنامه دهخداحزحزة. [ ح َ ح َ زَ ] (ع اِ) آسیب در دل از بیم و درد. (منتهی الارب ). دردی در دل از ترس یا بیماری . || پس و پیش کردن سردار صفهای لشکر را در جنگ و آراستن آن . (منتهی الارب ). صف آرائی . || حرکت . جُنبش . ج ، حَزاحِز.
